Μετά τον θάνατο του συμπολίτη μας, του πρόσφυγα και κάτοικο της δομής φιλοξενίας της Ριτσώνα, προχθές την Κυριακή, 22 Γενάρη, επισκεφθήκαμε τους ανθρώπους που διαμένουν στη δομή και συζητήσαμε για το τι πραγματικά έγινε και συνέβη σ’ αυτό το τραγικό περιστατικό.
Το παιδί τον περασμένο Νοέμβριο είχε μεταφερθεί από την δομή φιλοξενίας του Ελαιώνα και στις αρχές Δεκεμβρίου είχε αναφέρει πρόβλημα υγείας αλλά δεν του δόθηκε σημασία όπως θα ‘πρεπε, όπως συμβαίνει πολύ συχνά στα κέντρα υποδοχής προσφύγων ιδιαίτερα το τελευταίο χρόνο. Όμως, την προηγούμενη εβδομάδα επιδεινώθηκε το πρόβλημα υγείας του και νωρίς το πρωί (στις 6:30 όπως μας είπαν) ενημερώθηκαν οι υπεύθυνοι του κέντρου και ζητήθηκε βοήθεια. Το ασθενοφόρο ήρθε λίγο μετά τις 8πμ την ώρα που είχε δυστυχώς αποβιώσει ήδη ο συνάνθρωπος μας. Εκφράζουμε θερμά τα συλλυπητήρια μας και ζητάμε από τις αρμόδιες αρχές την βελτίωση της κατάστασης ιδιαίτερα της πρόσβασης σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για να μην υπάρξουν άλλα θύματα και να μην υποφέρει ο κόσμος.
Τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι διαμένοντες στο συγκεκριμένο κέντρο και όχι μόνο μεταξύ άλλων είναι τα εξής:
- Στο σύνολο των περίπου 1800 ατόμων που διαμένουν στο κέντρο, λιγότερα από τα μισά έχουν πρόσβαση στο συσσίτιο, μεταξύ τους παιδιά και γυναίκες. Ο κόσμος πεινάει.
- Τα προβλήματα ψυχολογικής φύσεως αυξάνονται ραγδαία στους ανθρώπους με αποτέλεσμα να τους προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Επειδή έχουν εκδιωχθεί όλες οι εθελοντικές ομάδες και μην, από το κέντρο και δεν υπάρχει ουδεμία ενασχόληση ή δραστηριότητα για τους ανθρώπους αυτούς ενώ τα προηγούμενα χρόνια γίνονταν πολλές δράσεις όπως: η ύπαρξη πολλών τάξεων Ελληνικών Μαθημάτων, ποδοσφαιρικών ομάδων και πολλών άλλων δραστηριοτήτων.
- Υπάρχει μεγάλος αριθμός ανθρώπων που δεν μπορούν να κάνουν αίτηση ασύλου. Περιμένουν έως και 3 – 4 μήνες για να καταγραφούν. Σε αυτό το διάστημα δεν έχουν πρόσβαση στο συσσίτιο και άλλες υπάρχουσες λιγοστές υπηρεσίες.
- Πολλοί (ειδικά άνθρωποι Αφρικανικής καταγωγής) λαμβάνουν απορριπτικές αποφάσεις για τα αιτήματα ασύλου τους. Αυτό, όχι γιατί δεν δικαιούνται αλλά επειδή δεν υπάρχει καμία ενημέρωση σχετικά με τη διαδικασία ασύλου και επίσης, καμία νομική στήριξη.
- Ένα από τα μεγάλα προβλήματά τους είναι η έλλειψη διερμηνέων όταν και αν καταφέρουν να πηγαίνουν στο νοσοκομείο στη Χαλκίδα. Δεν μπορούν να συνεννοηθούν και έτσι δεν εξυπηρετούνται.
- Οι άνθρωποι νιώθουν εντελώς αποκομμένοι από την κοινωνία. Δύσκολα μπορούν να βγουν από τη δομή φιλοξενίας και δεν επιτρέπεται να τους επισκεφθούν οι άλλοι, οι κοινότητές τους που εδρεύουν στην Αθήνα καθώς και άλλες μεγάλες πόλεις. Έτσι και εμείς, δεν μπορέσαμε να μπούμε μέσα και καταλήξαμε να κάνουμε την συνάντησή μας έξω από το κέντρο.
Εμείς στο Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, ήδη προετοιμαζόμαστε να οργανώσουμε επισκέψεις με συνοδεία κάποιου νομικού, για την ενημέρωση των διαμενόντων αυτής και άλλων δομών φιλοξενίας προσφύγων σχετικά με την διαδικασία ασύλου. Προφανώς και έξω από τα κέντρα υποδοχής και ευχόμαστε να μη μας πιάσει κακοκαιρία.
